"کربلایی"

بنگر دوباره آمد از کاروان صدایی                           بار دگر رسیده هنگامه ی رهایی

         یک عمر انتظار و یک قرن چشم به راهی                    پایان نداره انگار، این غصه و تباهی

         در حسرتم ببینم، دریای با صفایی                              در دل عقده مانده، در تنگ مانده ماهی

یکسال اشک ماند و یک سال بیقراری                            مزد همه زیارت، مزد منم خماری

            یاران همه برفتند، من ماندم و جدایی                           در قبل اسم من باز ، جا ماند "کربلایی"