بین الحرمین

بین الحرمین است وَ  رِندان همه مستند

ارباب وَ سقّا وَ یاران همه هستند

اردو زده شیعه و جهان خیره به آنست

از خویشتنِ خویش رها گشته و رَستند

سیلاب غم از دیده ی عشّاق روانست

بر آب وَ نوشیدن آن لب همه بستند

طوفان به دل و خنده به لب غرقِ تفکّر

لعنت بفرستند به آن قوم که پستند

چشمان به رهِ دوست که تا چهره گشاید

رُخ داد نشان ، آینه یِ غیر شکستند

یک چشم نجف چشمِ دگر سویِ بقیع است

در فکرِ نجاتِ بقیع از عهدِ الستند

آمد خبر از سینه ی تاریخِ تشیّع

عشّاق تعلّق به جز از عشق گسستند.