قامت صبر

نه می خوانم ، نه می دانم تو را چون کوه ،

زیــــرا

کوه را گر معرفت باشد

به پیش قامت صبرت یقینا" سرفرود آرد

کدامین کوه را باشد توانی این چنین تا خود ز رنج دل

فقط آتشفشان خشم بر دشمن فرو بارد ولی در دامن از مهری نسیم آسا

به قدر روزگاران گل

به یاد کربلا در دل برویاند

یـــا زینب