^{روضه ی مکشوف (1396/05/14)} _{اگر از پشت اگر از رو اگر شمشیر اگر خنجر یقینا هر قدر شمشیر خوردی بیشتر خنجر تو از محراب از کوچه، تو از تیغ از غلاف تیغ...} ^{غروب (1395/11/01)} _{غروب که می شود صدای مادررامی شنوم ازپشت خیمه ها چقدرسوختن این خیمه ها شبیه آن درهمیشگی است غروب که می شود صدای پدررامی شنوم ازچاه ازدرون خاطراتی...} ^{قرارعارفانه (1395/11/01)} _{تاب دل کندن ازمولا راندارم ,باحسام کنارسقاخانه قراردارم.ساعت رادورمچم می چرخانم ومی دانم اگرکمی بیشترمعطل کنم بدقول می شوم.باچشمانی اشکبارازضریح دورترمی شوم وآخرین حاجاتم این است که تاکربلاباعافیت...} ^{رمان (1395/11/01)} _{-الوسلام خانوم مهاجری؟ -بله خودم هستم بفرمایید. -بهتون تبریک میگم توجایزه ی ادبی "تمدن اسلامی"برگزیده شدید,بلافاصله ازطریق ایمیل وپیامک مراسم اختتامیه اطلاع رسانی میشه... گوشی راکه می گذارم...} ^{اربعین (1395/11/01)} _{کنارعمود چهل که می ایستم کاظم طوری نگاهم می کند که شصتم خبردارمی شود بعدازدیدن عدنان فکرهایی توی سرش است.توی این پیاده روی دربین مسیرمهمان یک معلم میانسال...} ^{تاریخ (1395/11/01)} _{تاریخ وازه ی بی رحمی است وقتی که کتاب ها بانسخه های جعلی جابه جاشوند وتونتوانی انکارکنی که عقربه های ساعت بیهوده ازکاخ های سبزاموی عبورنکرده اند وتوحالادراین...} ^{دعوت (1395/11/01)} _{صندوق پستی خانه ام رانگاه می کنم دعوتنامه ای بادست های فرشته که پیرامون زمین را ازقاره های رنگارنگ می پیماید حالافرقی نمی کند مخاطب فرشته من باشم...} ^{قبله (1395/11/01)} _{تفاوتی نمی کند سوی کدام قبله باشیم وقتی که ضمیرهای ناخودآگاه  سوی کسی باشد مرد یهودی ازتورات  صدای اورامی شنود که اورابه یادموسی انداخته   زن مسیحی درکلیسای...} ^{ناخدا (1395/11/01)} _{گاهی شهادت مرگ راوسوسه می کند تاباپای پیاده به دنبالش راه بیفتی وازمرزهای زبان وفرهنگ عبورکنی وهمانندقطره ای به اقیانوس اربعین متصل شوی شایدقطب نمای زمین ناخدای کربلاراخبرکند...} ^{میعاد (1395/11/01)} _{به نام او "میعاد" کعبه راخریده است مردی که درغیاب او فرشته هاسندخواهندزد برای انتقال مرکززمین ازمکه به کربلا مردی که امسال بیشترازسال های پیش میزبان قدم هایی...}